dinsdag 29 mei 2018

Bumpy place to be!






Met het laatste afgaande water lekker op zeil naar de ankerplaats Oostereems. Hier moeten we het opkomend hoogwater afwachten tot we over het Wantij kunnen. Wantij is een klein gebiedje waar de waterstromen via diverse geulen elkaar ontmoeten. Hier is door minder waterstroom meer sediment afzetting en hierdoor is er een soort heuvel ontstaan. Op het computerprogramma Quick tide kun je precies uitrekenen wanneer je anker op kan en over deze ondiepte kunt varen. Je voert alleen je diepgang in en evt verhoging of verlaging van de waterstand. Natuurlijk kun je dit handmatig ook berekenen (heb ik op de zeevaartschool ook geleerd) en tot aan het pc tijdperk moest dit ook, maar nu maar even niet :-)

Het werd steeds ongemakkelijker op de ankerplaats. De wind nam toe tot no 5 en er kwam steeds meer water te staan en navenante golfslag door de lange strijklengte van de waddenzee. Maar het was eindig en dan hou je dat hobbelen nog wel vol. Door de enorme wind en tegenstroom ging de ketting langs de scheepshuid schuren. Dit zijn zulke enorme krachten dat je daar weinig aan kunt doen anders dan laten gaan en experimenteren met de stand van het roer. Of natuurlijk met touw ankeren. Maar daar denk je niet aan als je met oost 3 op de ankerplek aan komt..Na een lekker maaltijdsalade van Appie (lekker makkelijk voor de eerste reis) anker op om half 9 's, avonds.
Op het wantij ging het goed. Wederom waren er wat tonnen verlegd wat weer eens niet op de plotter stond. Door de tracks die er nog instonden van de vorige keer was dat erg duidelijk. De route Oostereems is nu wat strakker en geen enorme bochten meer. Het zeilen ging als de brandweer. We liepen tegenstroom soms 6 knoop. Dat moest ook wel want er kwamen buien opzetten en daardoor werd het zicht slechter ivm schemering. Nu kennen we het gebied een beetje maar de tonnen zijn niet verlicht. En idd kwamen we een bijzonder geel tonnetje (van staal) tegen die vlakbij de geul lag en niet op de kaart stond ( kaart update 24-05-2018)
Doorgesleten 20 mm beschermslang door schavielen in de knobbelige zee.
Om 10.30 ten anker onder (ten zuiden) van het wadden eiland Juist. De wind ging tegen de verwachting in toenemen tot 5-6 op onze wind meter en dat gaf tot de kentering en zeer hobbelige situatie (wind tegen stroom). We lagen een beetje te dicht bij de droogvallende plaat en moesten flink rekenen of we de bank zouden raken bij laagwater. Dat zou wel goed gaan. En dan het zwaardje maar op.

Na een zeer onrustige nacht waar de wind bleef bij oost 5-6 en niet terug ging naar windkracht 2 zoals voorspelt. Hoewel er geen wind tegen stroom ontstond, was er veel deining en golfslag. Het werd wel iets minder toen het wad droogviel. Toen de wind tegen 6 uur in de ochtend eindelijk flink afnam konden we nog even wat bijslapen. Zo,n eerste nacht aan boord is normaal al een dingetje maar met deze hobbelpartij nog meer. De bemanning werd zelfs er wat zeeziek van. De beschermslang van de kettingrekker was compleet door geschavield. Okay hij dient daar ook voor maar dat was in 5 jaar varen niet gebeurd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten