Nordeney - Delfzijl

De lange reis lijkt ten einde. Nog even naar Delfzijl. Dat gaat toch niet zonder slag of stoot. Zondag regent en waait het echt de hele dag. Enorme buienstraaten schuiven over Nordeney. Het gevolg van de toch warme zomer in dit gebied. Met een noord-westen wind komt er relatief koude lucht over warm water. Deze lucht neemt alle vocht op die maar beschikbaar is en laat deze boven land helemaal uit regenen. Opmeten uurtje na regent het pijpenstelen.
Maandag kunnen we om 08.00 de trossen los gooien. Omdat er door de harde noord-westen wind opwaaiing is van het water is er extra verhoging. We hoeven ons dus geen zorgen te maken dat we nog vast lopen in het Memmert watfahrwasser omdat het tij nog niet hoog genoeg is.
Samen met nog 10 andere boten gooien we los. Als moeder eend varen we vooraan. In het zeegat tussen Juist en Nordeney staat onverwacht erg veel swell. Vaak zijn we hier langs gevaren. Ook na de zomerstorm van 2 jaar geleden. Zelf toen stond er niet zoveel swell als vandaag. Blijkbaar heeft de 3 dagen noord-west zijn sporen nagelaten. Hierbij optellend de extra stroming door hogere waterstanden maakt het tot een " melting pot " . We staan af en toe bijna rechtop. Varen meer dan 45 gr gebekt en nog kan ik bijna met vol vermogen de tonnen niet vrij varen. Er moet nu niets misgaan. Laten we hopen dat het niet gebeurd. Enorme golven slaan over de banken en storten zich in de vaargeul.
Eenmaal op het kenterpunt krijgen we de stroom mee en even verder onder Juist is het alweer vlak water. Hoe bizar is varen soms.
We zien alle boten stuk voor stuk dezelfde golven dans maken.
In het Memmert wattfaherwasser staat er idd alweer 2.70 m water. Heel wat anders dan de 1.10 die we soms ook aantreffen opmeting tijdstip. Er zijn geen veerboten die ons lastig vallen.

In de Oostereems zetten we de Genua bij en gaan we alweer met 8 knoop richting de Eems. Voor het wantij met de Eems blijkt de hele vaargeul op een andere plek te liggen. Bijzonder. Als je bijna 4 maand weg bent geweest veranderen boeien soms van plek maar zoveel? We hadden al een tijd gemerkt dat de oude geul langszaam dicht liep maar dat ze dit zouden doen. Maar goed dat het niet mistig was of zo.

Eenmaal in de Eems konden we zeil zetten alleen was na een half uurtje die alweer op. Nog wel was het touw vast gelopen in de trommel dus met wat gereedschap de boel weer los gekregen.
Varen blijft tot het laatste moment spannend.

Eenmaal in het Zeehavenkanaal blijkt dat de kleine sluis niet werkt en we in de grote moeten schutten. Dit tussen de beroepsscheepvaart. Voor ons niet bijzonder maar voor velen die met ons schutten wel lastig. Het vrachtschip laat zijn schroef draaien en er zijn maar minimaal bolders beschikbaar.
Na hetnschutten doemt de volgende sluis op. Ook hiermzijn complicaties. De brugwachter zegt via de marifoon dat er veel storingen zijn maar dat we wel zien waar het " schip strandt".
Gelukkig gaat alles toch goed en liggen we een uurtje later in het kommetje achter,t huis.
Eind van een bijzondere vaartocht van een paar maand.
Een reis die door het slechte weer soms wat moeilijk verliep. Vooral de soms onverklaarbare harde wind speelde ons parten. We hebben wel eens windkracht 7 gehad bij een wolkenloze hemel.

We hebben bijna .... havens aangedaan en ... achter ons anker gelegen. Dit laatste had veel meer moeten zijn. Allereerst om de kosten in te perken en wat ook om meer vakantiegevoel te krijgen en te kunnen zwemmen.
We hebben dit helaas maar een keer of 10 kunnen zwemmen vanwege de temperatuur.
Wat is er misgegaan met het weer in Skandinavie dit jaar.

Doordat steeds lage druk steeds met een westelijke stroming over Skandinavie heen ging was er steeds veel wind. Ook was de wind hierdoor steeds enorm variabel. In kracht en in richting. In normale situaties kun je als je 's, avonds ergens ankert er vanuit gaan dat de wind 's, nachtes er wel uit gaat en 's, morgens nog wel uit dezelfde richting waait. Nu was het zo dat er 's,avonds wel windkracht 6 stond en dan om 06.00 's, ochtends opeens 180 graden ging draaien en met volle kracht bleef doorstaan.. Hierdoor lag je opeens aan lagerwal en moest je eigenlijk gelijk anker op.
De warmte in zuid-Europa zorgde ervoor dat de westelijke stroming in stand werd gehouden.
In normale weersituaties heb je dat een westelijke stroming na een week of 6 weer gaat meanderen en er eens een andere weersituatie ontstaat. Hoge druk. Dit keer bleef de westelijke stroming constant over Skandinavie gaan.
Ook de Zweden zeggen dat deze zomer uitzonderlijk was en in 40 jaar niet zo slecht is geweest. De Zweden zeggen overal en altijd; in juli komt alles goed. Dit jaar niet.
De Zweedse meteorologische dienst gaat ook onderzoek doen waar het zo heeft kunnen misgaan en met name onderzoek doen naar de wind buien.

Een gegeven moment ben je zat van elke dag maar plannen samen met de weerkaarten. Elke 6 uur deze kaarten bekijken wat de mogelijk en onmogelijkheden zijn. Soms komen er 4 verschillende versies van 4 verschillende stations. Guru, Smhi, DMI, Deutsches Wetterdienst.
In al deze maanden hebben we maar 3 x buiten kunnen eten. En ook werden we een beetje murpf van het windlawaai door de verstaging. In een aluminium schip hoor je dat nog een stukje meer omdat er een goede geleiding van geluid is.
Toen we vertrokken heb ik nog snel ff een Lidl vestje meegesleurd voor als,t een keer koud zou worden. Deze heb ik behoudens het wassen elke dag aan gehad. Zo koud was het.

Wat kan er de volgende keer anders. Allereerst moet je er voor zorgen dat je in het begin snelle slagen moet maken naar het gebied waar je naar toe wilt. Dus niet kleine dag afstanden maar lange tochten richting het gebied waar je wilt zijn. Vanuit hier kun je dan in je gebied lekker gaan varen en wel in korte tripjes de terugreis aanvangen zodat dat geen jaag partij gaat worden.

Wat ook wel een dingetje is om je eigen kop te volgen en niet teveel aan te trekken van de mensen in de haven die allemaal een andere mening hebben over het weer en de strategie. Je wordt hier zeer onrustig van. Vooral al jij denkt dat het nog niet verstandig is om te gaan en de haven loopt leeg van de boten.

Ook kan ik me nu meer voorstellen wat "reismoe" is. Wereldzeilers klagen er soms over dat ze reismoe worden omdat ze steeds maar weer verder moeten. Ook wanneer het eigenlijk best leuk is ergens. Dit had ik ook wel een beetje. Steeds maar verder elke dag en waarom.

De boot gaat binnenkort de wal even op om het onderwaterschip te schilderen met anitfouling (aangroeiwerende verf) De huidige verf is aan slijtage onderhevig. Hierna nog een paar Waddeneilanden af (Nederlands en Duits) en dan wordt de boot klaargemaakt voor de winter. Zeilen er af enzv

Hierbij sluit ik dan ook voorlopig het blog af en dank jullie voor het volgen, de leuke reactie en complimenten. Ik vond het leuk om te doen en wie weet volgend jaar weer opnieuw.
Bedankt voor het met mij een stukje meereizen.

Steven

Het beroemde vestje :-) 

Cuxhaven - Nordeney

Om 20 uur gooien we los in de Americahaven en bergen alle trossen en stootwillen op. We doen onze opblaasbare reddingsvesten aan en schieten het zeil aan.

Meestal gaan we in en keer door van Gieselau ( op het Kielerkanaal)in 24 uur naar Nordeney. Nu dus eens van Cuxhaven vertrekken. Dit is toch 12 uur korter.
Ik heb altijd een melancholisch gevoel als ik in de avond uit een haven vertrek. Je ziet alle bootjes die blijven liggen en comfortabel kunnen slapen en morgen ochtend weer een vers broodje kunnen kopen.. Wij kiezen voor het ongewisse en weten dus niet wat ons zal overkomen deze nacht.. 

Met licht schuiven we de Elbe op en zijn de laatste van een wolk van bootjes die richting het westen gaan. Het was pas om 20 uur hoogwater en de stroom loopt dan nog een uur door naar boven de rivier op. Waarom die bootjes dan een uur eerder vertrekken is mij altijd een raadsel. Waarschijnlijk moeten ze door naar Lauwersoog of Vlieland en willen ze echt de volle 5 uur stoom mee pakken. Maar ze hebben nu nog een dikke 2 knoop tegen.

Om 22 uur is het echt donker en moeten we het doen met de lichtjes die we zien en de navigatie computer. De hele route tot aan Dovetief staat er in en de computer stuurt je langs de tonnen en wijzigt zelf koers tot een maximum van 10 graden. Wil hij meer koers veranderen vraagt hij eerst netjes om toestemming.  

Het is flink druk op de Elbe. Enorme containerschepen passeren ons op korte afstand en ook zien we schepen varen waar wij niet kunnen constateren waar hun navigatie verlichting zit zoveel andere dekverlichting voeren ze.

Ik mag op zich best graag 's, nachts varen. Het is over het algemeen allemaal duidelijk en overzichtelijk. Je kunt prachtig sterren kijken, diverse wensen doen met vallende sterren en satelietjes kijken. 

De wind trekt aan tot een dikke 5 uit het zuid-oosten en we zetten zeil met 2 riffen in het grootzeil en in de Genua. We lopen nog een dikke 9 knoop met stroom mee. 

Na een tijdje kom je in het ankergebied waar grote schepen liggen te wachten voor Hamburg, Bremerhaven en Wilhelmshaven. Daar liggen soms wel 40 schepen. Nu ook. We konden deze keer zonder koers te wijzigen door dit gebied. 

Wat een plaatje. Zonsondergang op de Elbe. Waar is de wijn en het stokbrood.
Op de Duitse Waddeneilanden een traditie om met wijn en stokbrood te toosten op de ondergaande zon. Het zal komen dat als je in Beieren woont dit fenomeen niet zo vaak kunt zien. Als je hier dan op vakantie bent kun je het inhalen. Dat doen ze dan ook in grote getale.

Nog eentje maar dan met paal. Op de dam en ondieptes langs de Elbe naar buiten staan grote verlichte palen voor de navigatie. A tm H. 

We maakten ook een reddingsactie van nabij mee. Achter ons was een pan-pan bericht uitgezonden van een Nederlands jacht wat een touw in de schroef en roer had gekregen. Waarschijnlijk zeil gehesen in dezelfde toename van de wind die wij hadden maar wat schoten over het hoofd gezien die overboord dreven.
Bremen rescue zat er boven op want ze zaten vlak bij de geul. Er zou een reddingsboot gestuurd worden en de zeilboot ging voor anker.
Toen de reddingsboot een paar uur later bij de boot was ( de boot lag enorm ver van een reddingsstation) en contact had opgenomen met de zeilboot vertelden die dat ze het touw uit de schroef hadden gekregen en het roer weer wat werkte. De reddingboot werd bedankt. Ze vroegen nog wel wat de dichtstbijzijnde haven was en dat was Helgoland.
Best raar dat je een reddingbootbemanning uit hun bed laat komen om 2 uur in de nacht, ze 2 uur laat jakkeren naar jouw probleem en vervolgens bedankt voor hun inzet en er geen gebruik van maakt. Dit alles bij kalm weer.
Dat de bemanning van de reddingboot nog vriendelijk en netjes bleef bewonderde ik. Waarom even niet eerder wat van je laten horen via Bremen Rescue dat je bezig bent met de reparatie.
Of ze veilig op Helgoland zijn aangekomen heb ik niet meer gehoord. Dat ze daar weer moelijk wegkomen ivm het weer is een feit. Misschien een klein beetje genoegdoening voor de reddingboot.

En hier komt ie na 10 uur onder te zijn geweest, weer op

Wij moeten nog uitwijken bij de uitgaande geul van de Jade en de Weser. Daar zijn altijd wel uit en ingaande scheepvaart. Meestal fietsen we er netjes tussen door. Nu niet. De computer berekende nu een aanvaring met een grote jongen die echt niet wijkt, dus op tijd door de wind , ff terug zeilen en 5 minuten later weer door de wind en terug op koers.
Hierna is alles verder rustig tot aan Nordeney. Af en toe een viskottertje maar die vissen op de banken voor de eilanden en daar heb je weinig hinder van.
Door inmiddels draaiende stroom die nu tegen stond, liepen we niet meer zo hard. Dat we bij het eerste licht bij het Dovetief waren gebeurde niet. Het werd een uurtje later.
In de vaargeul naar de haven begonnen we jachten te tellen die de haven uit kwamen. Ook hier kijkt iedereen in dezelfde weerberichten en ziet dat ze vandaag nog weg of vervolgens dagen verwaaid te moeten blijven liggen. We tellen 9 jachten. Dat betekend 9 vrije plaatsen op Nordeney. En inderdaad precies op de plek waar ik graag wilde liggen was er een plek vrij.
Dan komt vervolgens de weerslag en de jetlag. Omdat het deze keer een intensieve nacht was met scheepvaart was ik best moe. Maar slapen wil niet omdat het dag is en je nog vol adrenaline zit.
Dan maar vroeg naar bed in de avond en idd om een uur of 9 was de "piep ut"en lag ik te kooi.

Strandsauna Nordeney

Nordeney is een best fijn eiland. Een beetje het Terschelling van de Duitse eilanden. Veel vertier en een grote plaats. Ook heel erg toeristisch. Wel echt Duits. Veel kuuroorden. Maar ook heel schoon en netjes overal. Dat komt door de Duitse instelling en de Kuhrtax die hier wordt geïnd. Deze wordt idd ook gespendeerd aan goede voorzieningen voor de gasten en gaat niet zoals in Nederland in de kas "algemene middelen". Hierdoor ben je ook bereid om deze Kuhrtax te betalen omdat je ziet dat er goede dingen mee worden gedaan.

Het getij is ongunstig om over het Wad naar Delfzijl te gaan en ik wil ook graag nog wat afkicken en de reis wat kunnen afsluiten. Ook de weersituatie nodigt niet echt uit tot een reis naar Delfzijl. Ik gok op maandag. We moeten dan om 08.00 hier weg. Dit is 2 uur na laag water. Je kunt dan het Memmert Wattfahrwasser probleemloos passeren en zijn dan om 13.00 in Delfzijl.
We gaan zien of het lukt.....Wel lekker zo de tijd aan jezelf. Voel me al echt een bejaarde.

Duitse kustbescherming voor een harde kust. Kijk naar de buien

Buien buien en nog een buien

Nrdeney city

Ook hier zijn de toeristen even weg door de regen

Kijk eens naar de wolkenlucht op de achtergrond

Heinrich Heine in zijn jonge jaren. Een beroemde Duitse dichter uit Nordeney

Hjelsminde - Horup havn - Moltenort - Kielerkanaal- Cuxhaven

Er stond toch een beetje wind en onder zeil verlaten we Hjelsminde richting Ärosund. De hele dag is het verder op of aan met de wind. We zeilen een paar uur met de Code 0. Uiteindelijk motoren we het Alsfjord in en halen de brug van 16.00 uur. Op naar Horup havn aan de zuid oost kant van Als. Hier leggen we tegen het dorp het anker er in. We weten dat we de volgende morgen hier weer weg moeten omdat het dan onbeschut is tegen zuid-westen wind. 

Idd is de wind de volgende dag zuid-west en gaan we verplekken naar een paar mijl verder bij Healnes. Hier liggen we de hele dag en vooral in de nacht te schuilen voor wederom weer eens 6-7 bft. Brrr wat gaat het tekeer. Gelukkig houdt het anker goed en kunnen we zelfs tussen de buien door even zwemmen.

De wind is de volgende dag naar het west-noord-west gedraaid en afgenomen tot 5. Een super wind om naar Kiel te zeilen en dat doen we dus ook. Om 7 uur gaat het anker er uit en zeilen met een lekkere snelheid naar Kiel. Op een uurtje na dat even de wind op was na hebben we geen motor gebruikt. Misschien omdat het zondag was en iedereen na het weekend weer in Kiel moest zijn of dat iedereen deze wind zag, maar de zee was wit van alle zeiltjes richting Kiel. 

Wij meren om 14.30 uur  af in onze favoriete haven Moltenort. We vinden weer een mooi plekje tegen de buiten pier in de wind. Nog even gefietst naar Laboe en de supermarkt en tankstation.
Hier hangt een lekker rustige haven atmosfeer. Het tempo gaat gelijk om laag. Met weemoed gaan we verder de volgende dag.

De brug in Sonderborg. Leuke stad.

Ze hebben ook een goed ziekenhuis hier :-)

Doet echt Scandinavisch aan. Wij varen door..

Weer een Damster Donker

5 lagen kleren en nog koud. Zomer 2017

 Met zeilen heb je te maken met de elementen water,wind en getij. Het ziet er naar uit dat het niet meer wil goed komen met deze zomer. De weerkaarten van Guru, Finder, DMI en SMHI zeggen elke 6 uur wat anders en worden de verwachting positief of negatief bijgesteld. Lastig om daarop te plannen. Het ziet er naar uit dat er voorlopig nog geen hoge druk in deze omgeving komt en we dus op zoek moeten naar een "gaatje"voor de Duitse bocht. Die zit er idd wel aan te komen op woensdag en donderdag. Dus dan moeten we in Cuxhaven zijn. Het tij is dan ook gunstig. Daar ben je dus van afhankelijk. Je kunt bijvoorbeeld niet met noord-westen wind >6bft  de Elbe af. Het lukt je gewoon dan niet. Ze zeggen dan in Cuxhaven; Mit bft 6 nach tonne 6. Je komt dan niet verder dan ton nr 6 en dat is niet ver. Dit komt omdat je alleen weg kunt met uitgaande stroom. Als er dan noord-west wind staat krijg je wind tegen stroom en dan worden de golven gewoon te hoog en ga je niet meer vooruit.

Van mijn weerguru heb ik geleerd dat als opeens de weerkaarten positief er uit zien je in een slechte zomer er vanuit kunt gaan dat dat niet door gaat.
In een slechte zomer zijn alle warme oplossingen (kaarten) , koud en in een goede zomer zijn alle koude (natte) oplossingen, warm.

Duits vertier in Kieler fjord. Zelfs om op het strand te liggen moet je betalen in een automaat.

Wij liggen graag in Moltenort. 

Leuk plaatsje. 

Ik ga verse broodjes halen bij de bakker en zag ik vanaf de overkant de vloot jachten de sluis gaan in varen. Dat is een lastige omdat je in Holtenau moet schuuten met de beroepsscheepvaart. Je weet dus nooit wanneer je mee mag schutten omdat sommige boten zo groot zijn dat je gewoon niet mee kan. Je kunt zo maar 4 uur moeten wachten.
Nu snel losggegooid in Moltenort en de sluis opgeroepen. Dat is altijd lastig. In mijn slechtste "haast" Duits geprobeerd om de sluismeester er van de overtuigen om mij nog binnen te laten. Dat lukt gelukkig en we piepen met nog 2 andere bootjes net de sluis nog ff in. Zoals je hier boven kunt zien ligt er deze keer geen beroepsvaart in de sluis. Het is overigens de hele dag rustig met vrachtschepen in het kanaal. Komt waarschijnlijk omdat er in het weekend niet gelost en geladen wordt in de havens.
Wij tuffen het kanaal op en hebben opeens een warme dag. Let op:  de eerste dag in 3,5 maand dat het een warme dag is. Bijna bij de 25 graden. We hebben het verdiend.
We wilden eerst naar Flemburger hude voor anker maar dat is al na een uurtje varen en aangezien we zo vroeg waren was dat wat zonde van ons vroeg vertrek uit Moltenort.
We varen door naar Rensburg. Ook daar zijn we wat vroeg en het lijkt er op dat ons "weergaatje"wat dicht smeert met harde wind. We besluiten om wat dichter bij Brunsbuttel te gaan liggen. Om 08.00 is het daar de volgende dag hoog water en die moeten we pakken.
Daarna komt Gieselau in zich. Ook een prima plek maar het zou gaan onweren en regenen die middag en dan is er vaak wat mist in de ochtend. Als je dan om 06.00 wilt vertrekken daar dan lukt dat niet omdat je niet mag varen op het kanaal met mist.

Het wordt dus voor het eerst in mijn varend bestaan in het Kielerkanaal aanmeren op de palen bij de camping 20 km voor de sluis.
Dat is eens en nooit weer. Op zich een grappige plek. De zeeschepen varen vlak langs je. Je zit eerste rang. Daar ligt ook het addertje. Sommige schepen produceren nogal wat golven. Je ligt dan ook best te schudden en te slingeren. Ook in de nacht worden we vaak wakker door golven. Nee dan toch liever het Gieselau kanaal.

Sluismeester heeft de deur speciaal voor ons open gehouden. Voor de Holtenauer sluis personeel een bijzondere opgave. Ik moest me dan ook "beëilen".

De Akerdijk uit Groningen. Een van de grote jongens hier op het kanaal.. Ook in Brunsbuttel op verzoek de sluis open gehouden voor ons. Onvoorstelbaar in Kielerkanaal land.

De volgende ochtend al vroeg op pad richting de sluizen van Brunsbuttel. Het mooist is dat je op hoogwater Brunsbuttel kunt schutten. Hierna kun je met afgaand tij naar Cuxhaven. Op een km of 5 voor Brunsbuttel zie ik dat er al geschut wordt door de jachten. Wederom de sluis opgeroepen en wederom houden ze de sluis voor ons open. Met volle kracht gaan we de sluis in. Heel fijn want je moet zo maar een uur of 3 wachten voor een volgende schutting.
We meren af naast een grote viskotter zodat we niet aan de wal hoeven te springen.
Een uurtje later krijgen we de stroom mee en samen met de Genua lopen we al gauw meer dan 8 knoop over de grond. We meren af in de America haven bij een zeilvereniging. Daar is het op zich goed liggen. Er loopt wel een enorme golfslag zo af en toe de haven in van de containerschepen die van en naar Hamburg gaan. Sommigen lopen meer dan 20 knoop en zijn 350 meter lang, Ze hebben meer dan 5000 stalen doosjes aan boord.
Na het bestuderen van het "weergaatje"constateren we dat het "dagweergaatje van woensdag is dicht gesmeerd met zuid-west 5 en regen maar het "nachtweergaatje" er nog steeds is. We besluiten dan ook om onze kansen in te zetten voor woensdagavond om 20 uur vertrek uit Cuxhaven.
De wind zal om 20 uur nog weinig zijn uit het noord -oosten maar gedurende de avond draaien naar zuid-oost en toenemen tot 5-6 bft. Wel te doen bij aflandige wind.Het enige "probleem"is dat je niet te snel moet varen. Bij het eerste licht kun je pas het Dovetief bij Nordeney naar binnen. De tonnen zijn namelijk onverlicht. Bijna wekelijks worden deze tonnen op een andere plek gelegd ivm de veranderende geulen door stroom en wind. Aangezien wij een update van onze kaarten hebben van meer dan 3 maand geleden kunnen deze tonnen dus heel ergens anders liggen. Als het dus nog donker is moet je met een zaklamp deze tonnen zoeken.. Geen optie dus proberen gemiddeld maximaal 6 knoop te lopen dan kom je bij het Dovetief (Nordeney) aan bij het eerste licht.
Cuxhaven is geen mooie plaats. Het is industrieel en ingericht op visserij. Hoe dan ook is het zeer toeristisch. Maar het is een goed vertrekpunt voor de Elbe op naar Hamburg of Brunsbuttel of richting west. Nederland en verder of Helgoland.

Hier liggen we in de America haven. Zoekplaatje

Cux city marina in het centrum

Veerboot Cuxhaven -Brunsbuttel. Vroeger kon deze veerdienst niet uit. Diverse rederijen zijn er op stuk gelopen. Nu zit de veerboot steeds goed vol. Ok met Nederlandse vrachtwagens die de wegwerkzaamheden op de A7 in Duitsland willen ontlopen.

Marup Havn - Middelfahrt.

De tocht van Marup naar Middelfart heeft zijn nukken. De beloofde windkracht 4 uit het zuidoosten blijft weg. Het zeilen kan net op met de nieuwe code 0 maar zo af en toe moet de motor aan omdat we te weinig snelheid lopen om ooit nog aan te komen vandaag.
Om een uur of 5 lopen we Middelfart aan en het lijkt er op dat de nwe haven en de oude haven mudje vol liggen met bootjes. We moeten dus doorvaren naar de marina. We willen eigenlijk voor anker maar er zit een buienfront in de kaarten samen met een 180 graden winddraaiing. Dit is niet fijn ankeren.
In de marina is het ook erg vol. Iedereen kijkt in dezelfde weerkaarten en ziet de harde wind aankomen. We varen alle pieren langs voor een plek en komen uiteindelijk helemaal aan de buitenkant. Geen fijne plek. De volgende dag ondanks de harde wind toch maar weg naar de ankerplaats. Middelfart Marina is geen plek waar je lang wilt blijven. Op de ankerplaats komt de rust weer terug maar het geluid van de wind door de verstaging blijft. Een dikke 6-7 bft.


Op vrijdag komt mijn zus en zwager aan boord. Ze staan op een camping op Langeland en we plannen een "meet en greet" in Middelfart. Als zij in de haven zijn hebben wij het anker uit de grond en halen ze daar op. Al gauw liggen we aan een Deense boei onder het genot van de Deense delicatesse. Kanel Bölle.
Na de koffie gaan we zeilen en er staat zo waar een lekker windje. We laten ze kennis maken met onze belevingswereld en het is gewoon fijn ze even aan boord te hebben.
We gaan lekker schuin en en na een tijdje gaan we tegen de Jutse kust voor anker. Hier lunchen we even en hierna weer riching de haven. Om een uurtje of 5 zetten we ze weer af. Een dagje waarin alle klopt. Die zijn er niet veel. Heel leuk dat ze er waren. Fijn gezeild in een mooie omgeving. Dit zijn idd van die bijzondere momenten dat zoiets kan en ook nog heel fijn is.

Wij varen door naar Hjelsminde. Daar gaan we voor anker. Het is een beetje een raar toeristisch plaatsje. Ook lopen we nog even vast omdat ik op een plek wil liggen waar het toch een beetje te ondiep is. Maar het zwaardje omhoog en we zijn weer los. Wel liggen we 's, avonds in de lijn van een zeilwedstrijd. Grappig om te zien. Alle bootjes uit de haven doen mee. Wel met de nodige handicaps denk ik. Het gaat van X-Yacht tot kotter.
De volgende dag richting Als fjord.

Vertrek uit Middelfart na leuke zeildag met mijn zus en zwager

De strategische vuurtoren bij Strib

De "nwe"brug over de Sund Van Jutland naar Funen

De spoor/auto brug in Middelfart. Hier worden spanningstochten over de bovenste brugdeel gemaakt. Dit in speciale grijze pakken om de automobilisten niet te laten schrikken. 

Een plek zoeken was lastig. Door de verwachte storm was de haven propje vol.

De track rond Middelfart

Gamborg Fjord

Opkomende vuil rode maan

Kunststof betonning. Geen schade bij een aanvaring :-)

Ebeltoft Vig - Marup havn op Samsö

De hele zondag gierde de wind door het want. Op zich wordt je daar op den duur best moe van. Naar de wal roeien voor even geen boot was geen optie omdat je bij elke roeislag net zo hard weer werd terug geblazen. 

In de nacht ging de wind er iets uit maar vroeg in de morgen zat hij er alweer zei het gedraaid naar het zuid westen. Een deining begon de vig in te lopen. 

We wilden naar Tunö. Dat was 15 mijl. Eigenlijk waren we een beetje murph van al dat aan de wind zeilen en daarom zouden we het proberen op de motor vandaag. Dat ging de eerste 3 mijl ook. Hierna begon de golfslag en de windkracht 5 zo tegen te werken dat we soms maar 2 mijl liepen. 

Dan kan je beter gaan zeilen want daar bereik je uiteindelijk meer snelheid mee en is comfortabeler en scheelt een sloot Diesel.

Dat was dan ook zo. Helaas worden de afstanden door het kruisen wel meer. Dus de 15 mijl werden er bijna 30. De stroom stond ook nog tegen. Maar met 2 riffen en 2 riffen in de genua gingen we goed vooruit. Maar per saldo ben je er op dezelfde tijd dan dat je de kortere afstand met de motor zou doen.

Dichter bij Samsö werd de stroom sterker. De wind nam iets af dus het 2e rif er uit en de Genua helemaal uit gerold. 

Ook goed uitgekeken voor de snelle catamarans van Molls Line. Van Arhus naar Odden op Sjealand. Deze gaan 38 mijl per uur. Dat is bijna 60 km. Uitwijken heeft voor ons weinig zin. Wel opletten dat alles goed gaat. Ook met zijn hekgolf.

Als gauw deden we wedstrijdje met een aantal boten wie het best en meest strategisch kruiste. We deden het niet slecht. Zelfs een Deen die dit stuk op de motor deed zag dat het op zeil sneller kon en ging zijn zeil hijsen en deed ook mee.

Het werd geen Tunö. ( klein mini eilandje naast Samsö) We zagen het wout van masten al van verre. Dit is een super toeristisch eilandje waar in dit hoogseizoen boten de hele zomer liggen en het gebruiken als zomerhuis. De haven is dan zo vol dat het voor mij niet prettig liggen is en het manoeuvreren ook lastig is als de haven zo oppropt vol is. 

Wat begon als een bumpy road op de motor tegen de  wind en de golven ging over in een best mooie zeildag. Om een uur of 2 lagen we vast in een dit hele leuke haventje waar alles op een langzaam tempo lijkt te gaan en iedereen in vakantie stemming is.

Na aankomst in Marup havn, de kliffen belopen en mij verbaasd over de prachtige vlinders die er rond vliegen. Tientallen blauwtjes. Die zijn in Nederland zeldzaam..

Morgen naar Middelfart met een soepel koers of nog een dagje blijven en hier eens rond fietsen. 

Het weer blijft onbestendig en er is geen vertrouwen in stabiliteit dus ik denk weer een paar mijl richting Kiel.

Het noorder gedeelte van Samsö

Samsö is self seporting mbt energie voorziening. Het eiland kan los van Denemarken zich redden.
Door zonneparken, mestvergisting en windmolens. Het levert meer energie aan Denemarken dan het zelf nodig heeft.
By the way. Op een foto is niet te zien dat het hier best hard waait. Het lijkt hier windkracht 2 maar het is 5bft.
Je ziet ook wel dat we schuin gaan zelfs met een rif nog in het zeil.

Marup Havn

Marup Havn vanaf de klif

De grote belt. Met op de achtergrond Tunö. Het was voor ons daar veel te druk in de haven,

Mooi golvend landschap

Vlinderparadijs.. Het Blauwtje.. Net satijn

Tunö

Wat een pracht kleur. 

Dagpauwoog

Wat een kleuren

Ging speciaal voor de foto poseren..

Zandoogje

Ondergaande zon + bijzon

De Skua tegen de kant. Let op de kerstster voor het raampje haha.

Het noorder gedeelte van Samsö

Hier zie je het hele eiland

De kleuren spatten van het scherm. Je kan zelfs de beharing zien.