Na 2 ½ dag ankeren was het wel weer
goed om te kijken of de Skua nog verder kon. De ankerketting was
helemaal getordeerd zo vaak had de Skua de hele windroos afgewerkt in al die dagen.
Buiten Haxvassen het zeil op en een
mijl of 2 gezeild. Daar was het te krap om te kruisen dus nog een
mijl de motor bij. Er stond te weinig wind om met de deining die er
stond buiten om te gaan dus het werd filevaren door de scheren. Op
zich wel weer bijzonder om dat dan ook zeilend te doen. Je bent toch
wat minder manoeuvreerbaar dan met motor. Maar het ging. Ook door de
hele krappe sluip en kruipdoor weggetjes. Ook dan nog zijn er zeilers
die in deze nauwe en ingewikkelde vaarroute nog willen kruisen. En
dan willen ze ook liefst nog voorrang.
Na een paar uur voeren we op het
Loftahammar fjord. Ook lastig zeilen omdat door de heuvels aan de
wind kant er steeds een andere wind staat. Hier moet je een beetje op
inspelen. Zeker als het hard waait. Maar het ging steeds tussen
scherp aan de wind en halve wind. Dus schoten aan en schoten vieren.
Maar dat is ook zeilen.
Om een uur of 2 waren we voor de haven.
Eerst nog even in een vaste liggerbox afgemeerd omdat we de plaatsen
aan de Gastehamn niet zo groot vonden. Uiteindelijk toch maar daar
gaan liggen aan een boeitje omdat er daar geen mogelijkheid is om
toch weer weg gestuurd te worden.
Zweden heeft veel havens. In lang niet
alle havens ben je als gast welkom. Sommige havens zelfs helemaal
niet. Daarvoor zijn er op heel veel plekken Gastehamn. Er is een gids
waar al die Gastehamn in staan dus dat is gemakkelijk.
In Loftahammer waren we nog nooit
geweest. We moesten hier wel even heen voor brood en water en
misschien een klein beetje stroom.
Bij het haven kantoor gingen we betalen
en werden we ontvangen door 2 “zeer enthousiaste” jongetjes die
nog net op wilden kijken vanuit hun mobiel en nog net wat zeer
spaarzame woorden wilden uitbraken. Jammer voor de eingenaar van dit
havenkantoor annex watersportshop. Met idd wat meer enthousiasme was
daar meer van te maken.
Hierna de plaatselijke ICA overvallen
met een bezoek. Een prima super vlakbij de haven. Met volle tassen
bootwaards.
Hierna nog rondgekeken in de plaats
zelf. Deze stelt niet veel voor. Buiten de ICA de kerk, 2 kiosken en
een beroemde golfbaan is er weinig te beleven.
Wel nog even gekeken bij een helaas wat
verwaarloosd zusje van de Skua die er op de wal stond. Al wel een
dame op leeftijd en zat onder de corrosie en blazen op de bekende
plekken. Er zat ook een teakdek op de daar zaten de grootste plekken
op en om. Jammer.
Ook deze haven is een scherenhaven.
Hier komen passanten echt voor water, eten en stroom en zijn dan de
volgende dag weer weg. Wij vonden het geen gezellige haven. De Zweden
aan beide kant zeiden maar amper boe of bah. De beroemde
Wechelsdusche zoals in ons ankerboek omschreven staat. Soms is ie
koud en soms warm. Zo is blijft het contact met de Zweden.
Door de scheren |
Je zal er maar wonen |
Loftahammer aan de boeien |
Volle bak aan de Gastehamn steiger |
Restaurant (Sjokrogen) met lekker eten en het havenkantoor |
Kerk van Loftahammer |
En wat op en top Zweedse huizen. |
Het verwaarloosde zusje van de Skua |
De Skua tussen onze "spraakzame"buren |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten