Tekst onder de foto,s

De Noorse Nordstjernen. Een schip uit 1956. Heeft vroeger ook de Hurtigruten gevaren

Een van de grote versies containerschepen

Mooi gezicht dat water wat over de bulb stroomt

Nauwelijks nog ruimte om naast elkaar te varen. Dit is nog niet eens de grootste categorie. Dit schip behoort tot groupe 4 uit 5

Een geheel nieuwe wachtsteiger bij Holtenau. Dit wordt de nieuwe betaalmogelijkheid voor kanaal en sluis passage.

Nog eens wat anders dan dat houten gladde vlot. Een enorme vooruitgang

De Skarbek en de Skua in de sluis.. Eentje uit de hoogste categorie 5. Groter kan haast niet. Deze is meer dan 9,5 meter diep.

Hier voelen alle jachten zich Calimero.

Het Kielerkanaal is 95 km lang en gaat van Brunsbüttel naar Holtenau (Kiel) Het is en "saai" lang kanaal wat wij meestal in 2 of 3 dagen indelen.De meeste jachten doen het in één keer.
Deze keer ook. De eerste dag zijn we tot aan Gieselau gevaren. Hier is een overnachtingsplek en er is de sluis naar de Eider.
Het is hier zo stil dat we ons wanen in een volière. Kikkers, Tjiftjaffen en rietzangers proberen elkaar te overstemmen. 2 Koekkoeken ruziën hun territorium met de hardste Koekkoek elke aan een kant van het kanaal. Prachtig!

Het Kielerkanaal is bevaarbaar voor schepen tot plm 200 meter en 10 m diepgang. Het kanaal is eigenlijk te smal om dit soort van schepen elkaar te kunnen laten passeren. Hiervoor zijn "Weichen"gemaakt.Dit zijn plaatselijke verbredingen in het kanaal. Er zijn ongeveer 20 Weichen over de totale lengte. Bij een Weiche staan een soort van stoplichten. Je kunt dan ongeveer zien wat voor schip je tegemoet komt. Alleen bij 3 x rood moet de pleziervaart ook stoppen. Soms is het hier dan een wirwar van jachten en drijvende zeeschepen. Als het grote schip dan gepasseerd is kan iedereen weer verder.

Zelf mag ik hier graag varen omdat er heel veel zeeschepen voorbij komen uit allerlei nationaliteiten. Hier komt mijn oude vak en romantiek weer boven. De schepen varen ook heel dicht bij je langs en dat is ook erg indrukwekkend voor zo'n klein jachtje als wij.
Bij Rensburg vaar je onder de Swebebrugge door. Dat is een grote hele oude stalen spoorbrug waar onder een veer hangt voor lokaal transport over het kanaal. Ook is hier de bekende Lürssen werf die luxe jachten bouwt van meer dan 1 mln  per meter.

Wij varen de 2e dag naar Flemhudersee. Dit is een piep kleine Apendisk aan het kanaal waar we ankeren. Hier hebben we ook gezwommen. Het water is wat ziltig en  nog erg koud 18 graden.

De volgende dag doorgevaren naar de sluis in Holtenau. Dit is altijd het meest vervelende punt in de route. Er zijn aan beide zijde van het kanaal 4 sluizen. In Brunsbüttel zijn die allemaal in bedrijf. Maar in Holtenau zijn 2 sluizen al 10 jaar buiten dienst wegens restauratie. Dan is daar nog een grote sluis die in onderhoud bijna het hele jaar. Dus al het verkeer moet door 1 sluis. Je schut dus als jacht bij de grote zeeschepen in. In Brunsbüttel schut je in een "jacht"sluis.

Dit geeft heel veel gedoe en lange wachttijden. Met sommige schuttingen mag je niet mee omdat het vol is met beroepsschepen. In de zomer schutten ze wel eens alleen jachten. Maar dan liggen er ook 50 te wachten. Meestal schut je als er ruimte is, met zeeschepen mee. Dit is best nog wel link omdat sommigen hun schroef aan laten staan in de sluis en dan ben je als jacht niet tegen op gewassen en ga je alle kanten uit.
Tegen de kant is ook altijd lastig. Er liggen drijvende vlonders in de sluis waar je aan vast moet maken. Deze zijn dermate laag dat je van de boot moet springen en er bijna niet meer op kan klimmen. Voordeel is dat je niet hoeft te denken om je meerlijnen omdat de vlonder met de waterspiegel mee omhoog gaat.

Zoals je op de foto hierboven ziet was het ook nu weer passen en meten. Na 2 uur wachten en 30 minuten sluizen gingen de Oostzee sluisdeuren open en hoewel het raar klinkt begin nu de reis pas.