Skuaopreis : Moltenort - Marstal Ommel.

Loodstation Kiel Leuchtturm.

Een fantastische zeildag met een gouden randje.

De volgende dag stond er een lekker windkracht 4. Buiten het Kielerfjord zou dat nog een bft harder zijn. We wilden naar Denemarken. De wind was Noord-West. Om nog een beetje soepele overtocht te hebben oesten we niet teveel aan de wind varen. Dat is schuin tegen de wind in. Maar houdt in dat je tegen de golven in moet boksen en er veel golven over de boot heen komen.

We keken of aanloop van Marstal haalbaar was (Marstal ligt op uiterst oostpuntje van Aero)

En idd dat zou moeten kunnen. Eerst maar eens buiten zijn.

In de Kielerjord zo hoog mogelijk (scherp aan de wind ) aan de westkant van het fjord beginnen om hoogte te winnen om zo straks indien nodig af te kunnen vallen.

Dit ging allemaal goed.

We waren met rif 1 in het grootzeil en 2 riffen in de Genua begonnen. En dat ging ook nog maar net.

Met een flinke snelheid van 6,5 knoop vlogen we over de Westelijke Oostzee. Aan de wind maar niet scherp aan de wind dus het ging wel goed. Niet teveel hakken in de golven en niet teveel water over.

Eenmaal op zee kwam er een flinke deining te staan die de volle stijklengte had van het Eckenfjord.

En ja hoor de eerste koude plens over de boot en in de nekken van ons. De Skua wilde even laten zien dat zij de baas was en er zin in had haha. De wind zat tegen de 6 bft aan.

Na nog een paar plenzen over de boot nam de wind uit. Dat was ook de verwachting. Dus toen de wind wegzakte naar een mooie kleine 4 wilde ik de riffen uit de zeilen hebben.

Nou dat was de goden verzoeken. Na een half uur nam de wind weer flink toe tot 6. Dus riffen weer in de zeilen. Goed om weer even te oefenen.

Mijn zus is op een camping op zuid Langeland en deed verwoede pogingen om ons te ontdekken tussen alle zeiljachten die deze laatste wind dag pakten om deze grote watervlakte nog over te steken zonder 8 uur te moeten motoren.

Wij hebben een rode top in het grootzeil voor een betere herkenning op zee. Dat heeft bijna niemand dus moet te doen zijn. Maar het is toch te ver weg als we langszeilen.

De aanloop ton van Marstal komt in zicht en de wind gaat er nu echt uit. Die is op. Dat opent nieuwe perspectieven voor ankeren ipv de echt overvolle haven van Marstal.

We hebben niets nodig, alles is vol. Water Diesel accu,s en proviand.

Hoe dichter we bij Marstal komen hoe meer luciferstokjes uit de haven zichtbaar worden. Alles AIS,en van de boten die er liggen vormen een zwarte plek op de plotter.

Hebben we hier zin in.....Nee. Marstal ken ik wel van een aantal keren er voor.

We besluiten om even 2 mijl door te varen naar een ankerplek noord van Ommel.

Hier zien we een verlaten Deens ankerboeitje liggen en besluiten dat dat de ligplaats wordt voor de nacht. Je mag hier eigenlijk niet aan vast maken omdat de Skua geen lid is van de bootjesclub die deze boeitjes als service voor de leden uit legt. Maar we verwachten niemand en als die wel komt en ons “wegjaagd” dan gaan we 100 meter verder ankeren.

Er gebeurd niets en we genieten eerst van een prachtige zonsondergang, een mooie wind, een prachtige zeildag, geen volle haven met jengelende kinderen die over je boot hollen en een mooie maansopkomst die ook nog voor ¾ verduisterd is.

Wat een mooie dag.