Gamborg fjord – Aebelo
Er wordt uitgeslapen. Om een uur of 9
komt er een grote roei Werry langs met roeiers. Die zijn al vroeg
vertrokken uit Fons.
Wij gaan om 10 uur anker op. Http anker
is bijna niet uit te graven. Dikke knipklei zit er aan. Puike
ankergrond.
Eerst een stuk op de motor omdat je in
de krappe sund tegenwind hebben er staat veel stroom en het is druk.
Geen omstandigheden om te kruisen tegen de wind.
Verder in de Sund hebben we ruime wind
en gaat het zeil op. We varen met 3 knoop ( dat is de stroom die mee
staat) langs Mittelfart en Stibbe. Wind staat er niet of nauwelijks
meer. Vaak zo in dit gebied. We zien we veel Bruinvissen waar dit
gebied ook om bekend staat. Er varen zelfs Bruinviskijkrondvaartboten
hier. (scrabbelwoord)
We varen onder de 2 enorme bruggen door
die Funen aan Jutland verbindt.
Zo varen we langs Middelfart |
De vuurtoren van Strib |
De schipper in de bijboot. En nu losgooien. Zonder peddels. Maar wel met een mobiel gelukkig |
We liggen op de 2 meter lijn. Het is nog wel 2.6 meter |
Dit is Aebelo. Vorige keer lagen we aan de westkant |
Dit was de route vandaag |
Na Stibbe gaan we richt oost. De wind
neemt iets toe en wordt west-zuid-west. De boom gaat op de Genua en
Stuurboord uitgeboomd en het grootzeil gaat over Bakboord.
We tuffen met tussen de 3,5 en 5 knoop
richting Aebelo. Eigenlijk de mooiste ankerplek in deze regio. Hier
lagen wij vorig jaar ook maar dan aan de ander kant van de
natuurlijke dam, liggend voor oostenwind. Hier heb ik dat verhaal
geschreven over al die honderden herten die hier op het schiereiland
leven en in de avond naar de vaste wal snelden over de dam.
Onderweg komen we nog veel schepen
tegen die naar de thuishaven snellen. Om half 4 ronden we de
noordkaap van Aebelo en gaan aan de oostkant van het eiland liggen.
Er liggen niet veel schepen voor anker
gelukkig. Het is rustig in tegenstelling tot vorig jaar. Op het
plekje waar wij graag zouden willen liggen lijkt al iemand te
ankeren.
Als we dichtbij komen is dit toch niet
het geval. Http schip ligt verder van de wal. Wij trekken ons zwaard
op en kruipen dicht tegen de dam aan. Als we echt bijna de handen
kunnen schudden van de wandelaars op de dam goien we het anker er in
op 2.60m. Niet wetende of het nu laag of hoogwater is. Maar met 0.30
cm verval moet zelfs hoogwater kunnen.
De schipper duikt nog even naar zijn
anker en ziet dat het volgens de beste wijze is ingegraven. Alle
vloeien liggen onder het zand en alleen de stok steekt er boven. Fijn
die Bruce. We steken 6 x de waterdiepte aan ketting. Met minder
ankerdiepte moet je meer ketting steken omdat de ketting dan veel te
horizontaal staat. Als je met veel diepte ankert is de bocht die de
ketting krijgt de demper op de ketting waardoor het anker geen
klappen krijgt en uit trekt. Met weinig diepgang zit die bocht er
minder in en kan er veel trekkracht op je anker komen. Veel ketting
vangt dat beter op.
We zetten ook altijd een flinke rubber
schokbreker als rekker op de ketting. Ook dit helpt tegen uitbreken.
Het water is hier nog kouder. Bij 16
houdt het hier wel op. Het wordt tijd dat er wat mooier weer aan
komt. Al een paar dagen heeft mijn weer goeroe janvissersweer.nl het
er over dat er hoge druk in de maak is boven Scandinavie met zelfs
een mogelijke hogeluchtdruk blokkade tot gevolg.
Dat is goed nieuws. Ook in de
windfinder voor 8 dagen zien we het er in terug komen. Jan visser is
fan van het Europees weermodel en de Windfinders en Guru,s gebruiken
de Amerikaanse weermodellen. Ze zijn het blijkbaar met elkaar eens.
Zeedistel |
Hier ligt de Skua in een prachtig schilderij |
Op de noordkaap |
De vuurtoren |
Eet mij. Ik ben zo opvallend.. Zeer giftig |
Het prachtige majestueuze oerbos |
Ras vermenging. Liefde tussen 2 rassen. Deze innige omstrengeling tussen een eik en een beuk. Ze hebben de liefde gevonden. Symbiose? |
Boven op het weiland lopen de herten voor ze ons zagen |
Ook hier gaat de zon onder |
In de avond wordt het rustig. Steeds
meer boten komen ankeren. Maar niemand durft zo dicht als wij. Best
wel eens leuk dat de Duitsers nu op afstand blijven.
Na de maaltijd, aardappelpuree met
Hachee (snelle hap) gaan we de wal op en genieten uren van het
prachtige landschap en bossen van dit mooie schiereiland. Op een
bootje met 2 mensen van een ander schip zijn wij alleen met de
natuur. We zien veel herten. Overal zien we de grote geweien van de
mannetjes opduiken en zien we de vrouwtjes grazen en in het gras. Wat
een pracht gebied.
Geen uittocht van herten over de dam
deze keer. Wel zijn ze uiterst schuw.
De wind trekt aan net nadat we weer
zijn teruggekeerd aan boord. Het gaat zelfs naar een dikke 5 Bft.
Een aantal schepen wat ver van de wal ligt komt dichter op de dam
ankeren. Maar gelukkig durven ze niet zo dichtbij de dam te komen.
In de nacht neemt de wind af. Geen
enkele twijfel of ons anker houdt na mijn inspectie. Dat slaapt wel
zo goed.
We nemen een rustdag in deze prachtige
natuur de volgende dag. Weinig wind om te zeilen. En veel tijd.
Het brood wat ik in Horup heb gekocht
is een ander soort dan dat ik dacht. Echt mini plakje en is dus al
snel op. Aangezien we nog een paar dagen willen ankeren in dit gebied
van het Kattegat moet ik dus aan het broodbakken. Ik ben benieuwd wat
het wordt. Ik neem er de tijd voor. Het brood krijgt een dag en nacht
voor het rijzen. Veel langer dan op de verpakking staat. Slow bread
wordt het.
En dan in de wonderpan. Een rond brood
dus. Ik doe er wel extra gist bij en wat vitamine c als
broodverbeteraar. (Ascorbinezuur) Dan blijft het brood langer vers.
Als we in de kuip zitten met een
lekkere bak koffie, trekt de natuur aan ons voorbij. Op een Waarschip
op afstand achter ons doet een mw haar behoefte op de preekstoel van
de boot. Ach waarom niet. Ze bezit geen schaamte. En wij ruiken het
niet haha.
Ook zie ik steeds een groep Sterntjes
met elkaar ruzie maken om de laatste vis. Als we goed kijken zien we
ook Bruinvissen jagen. Ze wolk Sterntjes en Bruinvissen komt tot
vlakbij. Wat een pracht gezicht. De Bruinvissen jagen op de vis en
jagen die op en de Sterntjes eten de visjes die in paniek zo worden
opgejaagd. Heet dat niet een symbiose van de natuur? Samenwerking.
Dat moest de mensheid ook eens doen.
Samenwerken ipv vechten tegen elkaar.
We genieten wel een half uur van deze
samenwerking en zien door de Sterntjes steeds waar de Bruinvissen
zich bevinden.
Straks nog maar even zwemmen, boot
schoonmaken, wandelen brood kneden Geen gek vooruitzicht vandaag.
Wat is het leven aan boord toch overzichtelijk.
Ivm data tekort telefoon even nog geen foto,s helaas. Sorry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten