Nyborg Loodsstation naar Lindelse Nord

Ankerplek Loodsstation achter de opper.

Loodsstation Nyborg – LindelseNor

Al op tijd ben ik wakker en zie de eerste zeilboten al vertrekken. Het waait nog niet zo hard maar wel flink zuid-oost.

De golven met een hele lange strijklengte van het Samlands vaarwater, rolt het Nyborg fjord in. Wij liggen net achter het oppertje maar ik zie de zeilboten flink stampen.

Ook wij gaan anker op en zetten het 1e rif in het zeil en 1 in de genua. En al gauw staan wij ook op de kop. De windpilot vindt sturen met deze hoge korte golven maar lastig en gaat alle kanten op waaronder ook door de wind. Dan op de automaat. Die doet het beter en we gaan al gauw 5 knoop naar het zuiden. Op onze koers daar naar toe liggen een aantal ondieptes waar we na onze aan de grond loop perikelen nu maar niet over gaan. Zeker niet met deze golfslag. We krijgen flink buiswater over. Geen goed begin van de dag.

Het gaat lekker met alle zeilboten.

Vlak voor de ondiepte gaan we een slag maken richting oost. Nadat we de ondiepte vrij varen weer door de wind en op zuid aan. De verwachting was hoe verder zuid hoe meer oostenwind.

Dat goed uit komen. En dat deed het deze keer ook. Als gauw ging de wind al half staan en we stoven tussen Funen en Langeland. Eenmaal achter de ondieptes en het land werden de golven ook minder en we gingen dan ook als de Brandweer. 6,5 knoop over de grond met 1 knoop stroom tegen.

Geen gek resultaat voor deze zware dame. We verbazen ons over de enorme vloot zeilboten die ons tegemoet komen en geen AIS hebben of uit hebben staan. Maar 10% van de jachten heeft hier AIS. Dat is met deze wind goed opletten. Iedereen vaart in dit gebied met deze wind als de Brandweer dus ze zijn zo bij je. We moeten dikwijls uitwijken voor kruisende jachten die voorrang hebben.

Om 13.00 uur zijn we bij de aanloop ton bij Rudkobing. Daar halen we het grootzeil weg en gaan op de motor en Genua door de zee smalle vaarroute langs Rudkobing en de brug naar Langeland.

Links en rechts is het zo ondiep dat je gelijk aan de grond loopt.

Natuurlijk varen er ook boten met gewoon alles op en geen motor bij. Ook hier staat wel bijna 3 knoop stroom tegen. Dat gaat dus heel erg langzaam en ik moet soms dan inhalen. Lastig.

Er komt een grote juppen huurboot van de ander kant met stroom en wind mee. Die haalt vlak voor ons ook nog een boot in en druk ons helemaal naar de kant. Belachelijk. Het is natuurlijk een Duitser en bedenk net een Duits scheldwoord. Die gaat dan ook de lucht in en wijs naar mijn voorhoofd.

De schipper snapt het wel maar weet niet of zijn domme actie ook doordringt.

Ton in de route naar Rudkobing. Zoveel stroom.Heeft wel wat van de Eems

De brug Thasinge - Langeland

De pont van Marstal naar Rudkobing vaart weer

Ingang ankerplaats. Varen over de ondiepte

Route van vandaag

Route langs Rudkobing

Na Rudkobing wordt de stroom minder en is het nog 3 mijl voordat we Lindelse Nor in varen. Daar halen we ook de Genua weg en doen de kiel omhoog. Varen over een betrekkelijke ondiepte. Achter ons denkt een zeiljacht dat ook te doen en loopt vast... Nooit achter een Koopmans aanvaren geldt ook hier.

We tuffen de 4 mijl helemaal achterin de Nor. Hier stond altijd 2.30 m water. We dachten door de harde oostenwind en de opstuwing vanuit het oosten dat er wel meer water zou staan. Dit is duidelijk niet zo. De diepte zakt naar 1.70 en het is alleen maar gras. Vorig jaar lagen we hier prima en aantal dagen en kwam mijn zus en zwager hier nog aan boord die hier vlakbij op de camping stonden.

Nu vinden we het benauwend met zo weinig diepgang en een veel hogere windverwachting. Ondanks dat we hier al een paar jaar achtereen geankerd hebben doen we het niet.

We besluiten een baai eerder te gaan ankeren. Hier is het 2.30 diep maar ook veel gras.

Er ligt al een boot dus het moet kunnen. En idd we liggen en trekken een beetje aan de ketting. Hij houdt wel. Bij ankeren aan gras moet je niet gelijk flink aan het anker gaan trekken anders heb je de hele biotoop van de Nor er aan hangen. Na 2 uurtjes gaat het steeds harder waaien. Ineens gaat het schip met haar kont in de wind en het gaat schudden. Help het anker krabt.

Gelukkig niet heel progressief maar toch.

Snel motor gestart om de druk van de ketting te halen, kiel weer ophoog. Achter ons liggen ondieptes.

Het lukt allemaal en ook wij hebben nu een enorme klont gras en modder aan het anker hangen. Http is nog zwaarder dan de steen in de vloei in Reerso.

We besluiten meet een goede opper te zoeken. We gaan uiteindelijk liggen achter een klif kustje. Daar laten we het anker valen op 3,5 meter en geven flink wat ketting 30 meter. We trekken heel voorzichtig achteruit en doen verder niets. Wij hebben daar de beste ervaring mee. Het anker gaat dan zelf ingraven met elk rukje aan de ketting door de wind.

De wind neemt verder toe tot 6 bft. We blijven prima liggen. Jachten die erbij komen gaan naar 3 x proberen te ankeren de Nor weer uit. Voor elke grond is er weer een ander ankerbeleid.

Je ziet hier op de bodem alleen maar gras met slik er tussen. Gewoon geen optimale bodem. Maar het kan wel. Overmorgen zal je zien dat hij er bijna niet uit te krijgen valt.

Hier varen we de ondiepe Lindelse Nor in. Nu liggen we boven in voor anker.

We besluiten morgen te blijven liggen. Ff weer een dagje rust haha.

We liggen nog 1 dag van Kiel. Maar of het dat ook wordt?

De volgende dag in Lindelse Nor gaan de Denen in een prachtige houten Volksboot weer anker op. Het is een bootje van 9 meter. Heel spartaans. Je kunt er net op in zitten. Het zijn 2 hele oude mensen op en ze doen het och maar even. Dan heb jezelf het gevoel te miepen op een schip met alle voorzieningen die er maar zijn en nog met samengeknepen billen de Westelijke Oostzee over met harde wind.

Heel rustig wordt het zeil klaar gemaakt. Het anker heel rustig weggehaald en schoongemaakt. Intussen stuurt mevrouw de boot zonder motor op de wind de Nor uit en halverwege als mijnheer het anker heeft gestuwd gaat het zeil omhoog. Zo kan het dus ook.

Maar zij hebben waarschijnlijk nog nooit op het Wad gezeild en of de Noordzee bedwongen.

Maar respect heb ik wel voor ze.

De weersverwachtingen zijn totaal gewijzigd. Zag ik in de lange termijn kaarten niets dan hoge druk en blijvend hoge druk. Nu is er opeens een andere visie met een sterke westelijke stroming die depressie weer gaat brengen. Oef wat nu. Nog op de laatste restjes hoge druk naar huis of maar even kijken hoe het gaat.

Meestal hecht ik niet zoveel waarde aan dit soort radicale veranderingen. Deze worden later weer afgezwakt. Maar even aanzien. Het GFS model (Amerikaanse) geeft een totaal ander beeld dan het EMCWF model (het Europese) Mijn weer goeroe Janvissersweer.nl geeft ook nog geen echte visie voor de lange termijn anders dat er een hoogtelaag vanaf maandag op de Noordzee verschijnt, gevuld met koude lucht en garant staan voor veel regen. Maar daar hoeft geen harde wind bij te staan.

Kortom vandaag blijven we liggen. Morgen zien we wel weer....weer..