Horup Hav – Horup Vig
Hoera eindelijk even minder wind. De
schipper had in de vroege ochtend de laatste boodschappen gehaald en
verse broodjes. Het leek even een wind vacuum tot in de middag de wind
weer aan zou trekken tot 5-6 Bft. Snel nog water getankt en de
navelstreng losgemaakt van de wal.
Het zou ook even wat wind moeten zijn
want anders kon de Skua het wel vergeten om de box uit te komen. Er
was niet veel manoeuvreer ruimte tussen de steigers en ik lag redelijk
aan lagerwal.
Ondanks dat Horup hav heel beschut
achter het bos ligt giert het soms door de haven.
In een nieuw windvacuum achteruit de
box de haven uit verlaten. Alles ging OK. Geen paal geraakt. Na 3
dagen harde wind en een haven wilden we wel wat meer rust en
vrijheid. Om verder te gaan varen was nog geen optie omdat er buiten
op de Sonderborger Fjord teveel wind en golven stond.
Daarom maar de Kegnaes Vig weer
opgezocht waar we de hele middag prima lagen. Nog lekker gezwommen in
kkkoud water van 16 graden.
Zoals verwacht ging de wind gedurende
de dag toen de motor van de wind, de zon, zijn werk deed de wind
steeds krachtiger en al gauw dansten we achter de spijker.
 |
| De Laaksum en de Tolkien |
 |
| Avond op Kegnaes Vig |
Maar er kamen ook steeds meer schepen.
Zwaan kleef aan. De hele Vig was leeg, nee ze moeten pal naast ons
ankeren. Eerst een Nederlander. Die ging op gepaste afstand liggen .
Daarna een grote splinternieuwe Koopmans van 16 meter. De LAAXUM. Die
ging achter ons liggen en daarna gingen de Duitsers los. Tussen de
Nederlander en ons wurmde zich een grote Duitse Nordia die zelfs zijn
anker liet vallen vanuit de stuurstand. Hoe decadent wil je,t hebben.
Die lag dus best dichtbij. Nou ja het
woei inmiddels hard en je kon toch niet echt buiten zitten. Dan maakt
het me niet zoveel uit. Gedreven werd er toch niet achter het anker.
Even later kwam de Tolkien nog ankeren.
Dit is een Hollandse charter met gasten. Met een aantal ra,s dus dat
is altijd mooi om te zien. Hierna nog een aantal Duitsers en alles
lag op een kluit.
Waarom toch? Misschien ga ik het ooit
nog eens uitzoeken en er een boek over schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten