Skuaopreis

Haxvassen - Granholmfjarden (nw van de kerncentrale Oskarshamn) Weer NW 5-6

Wat een zeildag. Een dag om in te lijsten met een gouden strik.

Al voor 9 uur het lange fjord uitgezeild. 10 minuten op de motor om van ons anker af te komen en in de wind te gaan. Hierna gaat hij lange tijd uit.

Na een uurtje de scheren op. Het waaide eigenlijk te hard om buiten de scheren op zee te gaan varen. Maar in de scheren was het zo druk dat prettig varen niet van toepassing was. Je hebt toch wat ruimte nodig als het zo hard waait. Iedereen heeft zijn eigen zeilvoering en je blijft dus bootjes inhalen of ze halen jou in en je hebt tegemoet komend verkeer.

Tegelijk zeil je tussen de rotsen en scheren in zodat de wind er soms niet is en dan weer opeens super hard. Ook is de koers tov de wind in de scheren niet altijd optimaal. Het is nou eenmaal geen noord-zuid route. Er ligt ook wel eens een rots in de weg. Kortom het zou een inspannende dag worden.

Na een half uur hadden we het toch wel gehad met de scheren en zochten we een gaatje naar zee. Toen we daar waren ging het super. Met een dikke 7 knoop naar het zuiden en buiten de oost kardinalen kon ons niks gebeuren. Er komt dan ook gelijk rust. De computer en de automatische piloot doen het werk en jij hebt tijd voor het zeilen en de omgeving.

Grappig is het lint van zeilboten die je in de verte door de scheren ziet varen. Gelukkig zijn wij daar niet.
Wij gingen zo hard dat we steeds ons eindpunt, zuidelijk verschoven. Inmiddels hadden we al 3 etappes van de heenreis gezeild. Oskarshamn ,Figeholm en Grangullavikken kwamen in beeld. Dat zou allemaal toch te laat worden en in deze drukke tijd betekent dat geen ligplaats meer.

Daarom naar Granholmfjarden gevaren om daar te ankeren. Een prachtig gebied wederom zonder mensen, huizen en bootjes. En een paartje visarenden gezien.
Een beboeide route voert er naar toe. Natuurlijk even zwemmen. Diep landinwaartse viggen zijn vaak lekker warm. Nu ook weer 22,7 graden dus zwemmen.

Voor het eerst zien we ook weer de kwallen. Hier tussen de scheren en viggen worden ze "geboren"

Voor een kwal sterft in de herfst legt hij eitjes. Deze ontwikkelen zich tot larven. Die gaan naar de zee bodem en plakken zich vast aan een steen oid.

Hieruit ontstaat dan een polyp. Deze ziet er uit als opgestapelde kleine schoteltjes. Elk "schoteltje is het voorstadium van de kwal. Uit deze polyp kunnen over meerdere jaren wel 40 kwallen komen.

Maar we zwemmen er rustig in. Af en toe voel je wat glibberigs, maar ze prikken niet. In Denemarken gooien ze er gewoon mee tijdens het zwemmen. Waar je voor uit moet kijken zijn de grote Noordzee kwallen met soms tientallen meters neteldraad. Voor deze heb je respect en daar zwem je netjes om heen.