Het klinkt raar. Zo,n indrukwekkend en
aangrijpend boek als verjaardagscadeau. Zoals Buma het omschrijft in
een adem uitgelezen. Dat was bij mij ook zo. Dit boek zou eigenlijk
op een soort van leeslijst voor scholen moeten komen te staan.
Vaak heb ik het boek even moeten
wegleggen om bepaalde stukken te verwerken omdat het gewoon te
onvoorstelbaar is wat mensen elkaar aan kunnen doen.
En ook het bizarre dat hele volken zich
achter een leider aan gaan lopen en de ideologie van diegene uit gaan
dragen en ook uit gaan voeren. En wel zo dat je daar zo ver in gaat
dat je miljoenen mensen gaat vermoorden omdat zij daar niet in
passen. Helaas is dat nog steeds zo en de tijd schrijdt voort zodat
helaas steeds minder mensen weten wat voor iets vreselijks daar
achter weg kan komen.
Het zet je ook weer aan het denken over
de mentaliteit van waarom de Duitsers dat hebben gedaan en hoe ze nu
soms ook nog zo doen. Neem de sluismeester in Brunsbuttel die op nazi
achtige wijze een boot de sluis weer uit stuurde via de luidspreker
en de marifoon. RAUS RAUS RAUS.. Als hij een knuppel had gehad en er
bij kon ,dan had hij de schipper de sluis uit geknuppeld.
Dan zie je dat het bij sommigen nog
steeds in hun genen zit.
Maar bij de meeste Duitsers zeker niet
meer gelukkig. En die schamen zich voor de periode die achter hun
ligt.
Onvoorstelbaar eigenlijk dat Wim
Aloserij deze kampen en de scheepsramp heeft overleeft. Zoals hij het
zelf schrijft; niet opvallen, slim zijn en netwerken. Dat heeft hem
gered.
En dan na de oorlog nauwelijks kunnen
praten met het thuisfront wat er gebeurd is in zijn kamp jaren. Ook
bewonderenswaardig de nog de nauwelijks aanwezige rancune tegen
Duitsers. Zelf zo dat hij in de jaren 60 een gezin uit Duitsland een
aantal dagen in Nederland heeft geholpen die met auto pech in
Amsterdam waren. Zonder aan hun te vertellen wat hij heeft meegemaakt
in Duitsland. Dat noem ik een krachtig mens. In zijn radio interviews
die ik in april van hem gehoord heb spreekt ook de kracht van de man.
Hij heeft gelukkig zijn verhaal toch
nog kunnen doen en dat is vastgelegd in dit boek. Vlak voor
dodenherdenking dit jaar is hij gaan hemelen op 93 jarige leeftijd.
Een aanrader voor iedereen die meer wil
weten wat er in de (werk) kampen zich destijds heeft afgespeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten